اسناد پرداختنی و دریافتنی

---

سلام به شما دوستان عزیز!

تصور کنید هر کسب‌وکاری یک میز کار بزرگ دارد که باید بداند امروز چه چیزی روی آن است و فردا چه چیزی قرار است روی آن قرار بگیرد. در دنیای حسابداری، این «چیزها» همان اسناد دریافتنی و اسناد پرداختنی هستند که برای سلامت مالی یک شرکت بسیار مهم‌اند.

اسناد دریافتنی مانند یک وعده پول است که شما از مشتریان خود در آینده دریافت خواهید کرد؛ یک چک یا سفته که نشان می‌دهد طلب شما تضمین شده است. این‌ها دارایی‌هایی هستند که ارزش مالی شرکت شما را بالا می‌برند. در نقطه مقابل، اسناد پرداختنی تعهدات شما هستند؛ اسنادی که امضا کرده‌اید و باید در آینده بدهی‌تان را به تأمین‌کنندگان یا طرف‌های قرارداد بپردازید. این‌ها بدهی‌های تضمین‌شده شرکت محسوب می‌شوند.

درک این دو مفهوم برای هر صاحب کسب‌وکاری حیاتی است، زیرا نشان می‌دهد شرکت در حال حاضر چقدر پول نقد در دسترس دارد و در آینده نزدیک چقدر باید از دارایی‌هایش را برای تسویه تعهدات کنار بگذارد. با توجه به اینکه اسناد دریافتنی و اسناد پرداختنی، قلب تپنده وضعیت مالی شرکت را تشکیل می‌دهند، ما در این مقاله می‌خواهیم به بررسی این دو ستون مهم بپردازیم.

سند چیست و چه انواعی دارد؟

طبق ماده ۱۲۸۴ قانون مدنی ایران، سند هر نوشته‌ای است که بتوان در زمان دعوا یا دفاع، به آن استناد کرد. به زبان ساده، سند نوشته‌ای است که رابطه‌ میان دو فرد یا دو شیء را مشخص می‌کند و از نظر قانونی قابل استناد و اعتماد است. به کمک سند می‌توان درستی یک قرارداد یا انجام تعهدی را در دادگاه ثابت کرد.

طبقه‌بندی انواع سند

به‌ طور کلی اسناد را می‌توان از دو دیدگاه بررسی کرد:

1.از نظر اعتبار قانونی

2.از نظر نوع معامله

انواع اسناد از نظر اعتبار قانونی

اسناد از نظر اعتبار قانونی به دو دسته تقسیم می‌شوند:

 ✔️اسناد رسمی: اسناد رسمی آن دسته از اسنادی هستند که در اداره ثبت اسناد و املاک، دفاتر اسناد رسمی یا نزد مأموران رسمی و در چارچوب قوانین تنظیم شده‌اند. (مطابق ماده ۱۲۸۷ قانون مدنی)

✔️اسناد عادی: اگر سندی خارج از شرایط قانونی و بدون حضور مأمور رسمی تنظیم شود، سند عادی محسوب می‌شود.

تفاوت اسناد رسمی و اسناد عادی

مهم‌ترین تفاوت این دو نوع سند در اعتبار قانونی آنها است:

✔️اسناد رسمی در دادگاه و نزد مقامات قضایی اعتبار قطعی دارند و می‌توان از آنها به‌ عنوان مدرک محکمه‌پسند استفاده کرد. اما اسناد عادی ممکن است مورد اعتراض قرار گیرند و اعتبارشان وابسته به اثبات صحت آنهاست.

نکته: اگر یک سند عادی در دفترخانه اسناد رسمی به ثبت برسد، تبدیل به سند رسمی می‌شود.

انواع اسناد از نظر نوع معامله

از دیدگاه معاملاتی، اسناد به دو دسته‌ زیر تقسیم می‌شوند:

🔴اسناد تجاری

🔴اسناد غیرتجاری

این تقسیم‌بندی در حسابداری مالی و مدیریت کسب‌وکارها اهمیت زیادی دارد.

 اسناد تجاری و ویژگی‌های آن

اسناد تجاری در فعالیت‌های بازرگانی و اقتصادی به ‌جای پول نقد به کار می‌روند و از حمایت قانونی برای نقدشوندگی برخوردارند. به بیان ساده، این اسناد نوعی ابزار پرداخت در معاملات هستند.

نمونه‌هایی از اسناد تجاری:

🔴فاکتور

🔴چک

🔴سفته

🔴برات یا حواله

🔴اوراق قرضه

🔴اوراق سهام

🔴بارنامه

🔴اعتبار اسنادی

انواع اسناد تجاری

اسناد تجاری به دو مفهوم بررسی می‌شوند:

🔶اسناد تجاری عام: هر سندی که نشان‌ دهنده یک معامله یا مبادله اقتصادی باشد.

🔶اسناد تجاری خاص: اسنادی که می‌توانند جایگزین پول شوند، مثل چک، سفته یا برات.

ویژگی‌های اسناد تجاری

مطابق قانون، اسناد تجاری دارای ویژگی‌های زیر هستند:

🔶قابلیت انتقال آسان به دیگران

🔶نشان ‌دهنده طلب یا تعهد با ضمانت اجرایی قوی

🔶بهره‌مندی از حمایت‌های قانونی مانند مسئولیت تضامنی صادرکننده و ضامن

🔶قابلیت وصول در مدت کوتاه

🔶داشتن قالب و شکل مشخص

🔶غیررسمی بودن (در صورتی که شرایط اسناد رسمی را نداشته باشند)

نکته: اگر در زمان صدور، قوانین ماده ۳۰۸ قانون تجارت رعایت نشود، سند تجاری از حمایت قانونی محروم خواهد شد.

 

مرور زمان اسناد تجاری: بر اساس ماده ۳۱۸ قانون تجارت، دارنده سند تجاری تا ۵ سال پس از صدور گواهی عدم پرداخت یا آخرین اقدام قانونی، فرصت دارد تا حقوق خود را مطالبه کند. در صورت اقرار بدهکار به بدهی، این مهلت از تاریخ اقرار او محاسبه می‌شود.

اسناد غیرتجاری و ویژگی‌های آنها

اسناد غیرتجاری، اسنادی هستند که در فعالیت‌های مالی غیرمرتبط با معاملات اصلی کسب‌وکار استفاده می‌شوند. مثلاً صدور چک برای پرداخت هزینه‌های اداری یا خدمات رفاهی کارکنان. با وجود تفاوت در هدف، ماهیت اسناد تجاری و غیرتجاری مشابه است؛ زیرا هر دو ابزار انجام مبادلات مالی هستند.

شباهت‌ها و تفاوت‌های اسناد تجاری و غیرتجاری

شباهت‌ها:

🔶هر دو نوع، نشان‌دهنده نوعی مبادله مالی هستند.

🔶هر دو از حمایت قانونی برخوردارند.

🔶از نظر شکل ظاهری و زمان وصول شباهت دارند.

تفاوت اصلی:

🔶تفاوت آنها در محل استفاده و هدف معامله است.

🔶اسناد تجاری برای فعالیت‌های اقتصادی کسب‌وکار صادر می‌شوند، اما اسناد غیرتجاری در معاملات جانبی مثل هزینه‌های شخصی یا خدمات جانبی کاربرد دارند.

اسناد تجاری و غیرتجاری در حسابداری

در حسابداری، اسناد مالی به دو گروه کلی تقسیم می‌شوند:

۱. اسناد دریافتنی

🔶تجاری: در ازای طلب‌های ناشی از معاملات تجاری صادر می‌شوند.

🔶غیرتجاری: در ازای طلب‌های غیرتجاری مانند وام یا مساعده کارمندان.

۲. اسناد پرداختنی

🔶تجاری: برای پرداخت بدهی‌های تجاری واحد اقتصادی.

🔶غیرتجاری: برای پرداخت بدهی‌های غیرتجاری مانند هزینه‌های اداری و جانبی.

نکات حسابداری

🔶اسناد دریافتنی ماهیت بدهکار دارند و بسته به زمان وصول، در دارایی‌های جاری یا غیرجاری ثبت می‌شوند.

🔶اسناد پرداختنی ماهیت بستانکار دارند و طبق زمان پرداخت، در بدهی‌های جاری یا غیرجاری درج می‌شوند.

نحوه ثبت حسابداری اسناد تجاری و غیرتجاری

در حسابداری، ثبت اسناد تجاری و غیرتجاری بر اساس نوع سند (دریافتنی یا پرداختنی) انجام می‌شود. به بیان ساده‌تر، نحوه ثبت در دفاتر حسابداری به این بستگی دارد که سند مربوط به مطالبات واحد اقتصادی از دیگران است یا به بدهی‌های واحد اقتصادی به دیگران ارتباط دارد.

برای درک بهتر موضوع، مثال زیر را بررسی می‌کنیم:

مثال اول: ثبت حسابداری اسناد پرداختنی تجاری و غیرتجاری

فرض کنید یک شرکت تولیدی در تاریخ 10 آذر 1401 دو فاکتور خرید دریافت کرده است:

🔶فاکتور اول: مبلغ 4۰,۰۰۰ تومان بابت خرید 3 تن مواد اولیه (مرتبط با فعالیت اصلی شرکت)

🔶فاکتور دوم: مبلغ 10,۰۰۰ تومان بابت خرید 15 دست لباس کارگران بخش غیرتولیدی

چنانچه شرکت تصمیم بگیرد بدهی‌های خود را از طریق پرداخت چک تسویه کند، ثبت حسابداری این دو فاکتور به شکل زیر خواهد بود:

🔶خرید مواد اولیه، به ‌عنوان سند پرداختنی تجاری ثبت می‌شود.

🔶خرید لباس کارگران بخش غیرتولیدی، به‌ عنوان سند پرداختنی غیرتجاری در دفاتر حسابداری ثبت می‌شود.

نکته مهم

تفاوت اصلی بین اسناد تجاری و غیرتجاری در این است که اسناد تجاری مستقیماً به فعالیت اقتصادی و تولیدی شرکت مربوط می‌شوند، در حالی که اسناد غیرتجاری به هزینه‌های جانبی و غیرعملیاتی سازمان ارتباط دارند.

ثبت حسابدار فاکتور دریافتی اول:

تاریخ	شرح	بدهکار	بستانکار
10/09/1401	موجودی مواد و کالا	40,000
10/09/1401	اسناد پرداختنی تجاری		40,000
	خرید 3 تن مواد اولیه مصرفی برای بخش تولید

ثبت حسابداری اسناد پرداختنی تجاری

ثبت حسابداری فاکتور دریافتی دوم:

تاریخ	شرح	بدهکار	بستانکار
10/09/1401	ملزومات مصرفی تولید	10,000
10/09/1401	اسناد پرداختنی غیرتجاری		10,000
	خرید 15 دست لباس برای کارگران بخش غیرتولیدی

ثبت حسابداری اسناد پرداختنی غیرتجاری

مثال دوم: ثبت حسابداری اسناد دریافتنی تجاری و غیرتجاری

در ادامه بحث ثبت حسابداری اسناد تجاری و غیرتجاری، مثال زیر به درک بهتر نحوه ثبت رویدادهای مالی کمک می‌کند.

فرض کنید یک شرکت تولیدی در تاریخ 9 دی ۱۴۰۱ دو فاکتور فروش به شرح زیر صادر کرده است:

🔶فاکتور اول: فروش 5۰۰۰ عدد محصول به مبلغ 5۰۰,۰۰۰ تومان (مرتبط با فعالیت اصلی شرکت)

🔶فاکتور دوم: فروش 2۰۰ کیلو ضایعات به مبلغ 7۰,۰۰۰ تومان (غیرمرتبط با فعالیت اصلی شرکت)

در زمان صدور فاکتورها، هیچ وجهی دریافت نشده است؛ بنابراین، این مبالغ در قالب اسناد دریافتنی ثبت خواهند شد. حال اگر بدهکاران در تاریخ ۲6 دی ماه بابت بدهی خود، چک یا سفته در اختیار شرکت قرار دهند، ثبت حسابداری مربوطه به صورت زیر انجام می‌شود:

 ثبت حسابداری فاکتورهای فروش

🔶مبلغ فروش محصولات (5۰۰,۰۰۰ تومان) به عنوان سند دریافتنی تجاری در حساب‌ها ثبت می‌شود.

🔶مبلغ فروش ضایعات (7۰,۰۰۰ تومان) به عنوان سند دریافتنی غیرتجاری در دفاتر حسابداری ثبت می‌گردد.

ثبت حسابداری فاکتور صادره اول

تاریخ	شرح	بدهکار	بستانکار
9/10/1402	حساب‌های دریافتنی تجاری	5۰۰,۰۰۰
9/10/1402	درآمد فروش محصولات		5۰۰,۰۰۰
	فروش محصولات تولیدی کارخانه

ثبت حسابداری شناسایی درآمد در حساب‌های دریافتنی تجاری

ثبت حسابداری چک دریافتی بابت فاکتور اول

تاریخ	شرح	بدهکار	بستانکار
26/10/1401	اسناد دریافتنی تجاری	5۰۰,۰۰۰
26/10/1401	حساب‌های دریافتنی تجاری		5۰۰,۰۰۰
	فروش محصولات تولیدی کارخانه

ثبت حسابداری اسناد دریافتنی تجاری

ثبت حسابداری فاکتور صادره دوم

تاریخ	شرح	بدهکار	بستانکار
9/10/1402	حساب‌های دریافتنی غیرتجاری	7۰,۰۰۰
9/10/1402	درآمد فروش ضایعات		7۰,۰۰۰
	فروش 200 کیلو ضایعات

ثبت حسابداری شناسایی درآمد در حساب‌های دریافتنی غیرتجاری

ثبت حسابداری چک دریافتی بابت فاکتور دوم

تاریخ	شرح	بدهکار	بستانکار
26/10/1401	اسناد دریافتنی غیرتجاری	7۰,۰۰۰
26/10/1401	حساب‌های دریافتنی غیرتجاری		7۰,۰۰۰
	فروش 200 کیلو ضایعات

نکته مهم حسابداری

تفاوت میان این دو نوع سند در ماهیت درآمد و نوع فعالیت اقتصادی نهفته است.

🔶اسناد تجاری دریافتنی معمولاً حاصل معاملات اصلی و تجاری شرکت هستند (مانند فروش محصولات اصلی کارخانه).

🔶 اسناد غیرتجاری دریافتنی به معاملات فرعی یا جانبی برمی‌گردند (مانند فروش ضایعات یا ملزومات مازاد).

ثبت دقیق این دو نوع سند به شرکت‌ها کمک می‌کند تا:

1. وضعیت مطالبات خود را به‌درستی شناسایی کنند.
2. جریان نقدی آینده را به‌صورت واقعی تخمین بزنند.
3. گزارش‌های مالی قابل اعتماد و شفاف‌تری ارائه دهند.

منظور از اسناد دریافتنی چیست؟

اسناد دریافتنی به نوشته‌هایی گفته می‌شود که نشان می‌دهد بدهکاران متعهد شده‌اند بدهی خود را در تاریخ مشخصی به شرکت پرداخت کنند. این اسناد معمولاً شامل مواردی مانند چک، سفته یا برات هستند. ماهیت حساب اسناد دریافتنی بدهکار است، زیرا نشان‌دهنده‌ دارایی‌های شرکت محسوب می‌شود و بیانگر مبالغی است که در آینده از دیگران دریافت خواهد شد.

تفاوت حساب دریافتنی و اسناد دریافتنی

در حسابداری، تفاوت میان حساب دریافتنی و اسناد دریافتنی در وجود یا نبود سند رسمی است.

🔶اگر بابت مطالبات شرکت از دیگران، اسنادی مانند چک، سفته یا برات وجود داشته باشد، ثبت آن در حساب اسناد دریافتنی انجام می‌شود.

🔶اما اگر برای مطالبات شرکت هیچ سندی وجود نداشته باشد و فقط بدهی به صورت توافق شفاهی یا فاکتور ساده باشد، باید آن را در حساب حساب دریافتنی ثبت کرد.

شناخت تفاوت این دو حساب به شرکت کمک می‌کند تا بتواند دارایی‌ها و بدهی‌های خود را دقیق‌تر در دفاتر ثبت کرده و در زمان تهیه‌ گزارش‌های مالی سالانه، تصویر واقعی‌تری از وضعیت مالی خود ارائه دهد.

ثبت حسابداری اسناد دریافتنی

الف: ثبت حسابداری دریافت اسناد (چک، سفته و...)

وقتی بابت فروش یا هر معامله دیگری، از طرف مقابل چک، سفته یا برات دریافت می‌کنید، باید فوراً در دفتر روزنامه ثبت کنید تا این دارایی جدید شما ثبت شود.

عنوان	بدهکار	بستانکار
حساب دریافتنی-شخص مربوطه	**
حساب مربوطه (همچون درآمد فروش)		**

 

عنوان	بدهکار	بستانکار
اسناد دریافتنی	**
حساب دریافتنی - شخص مربوطه		**

 

ب: ثبت حسابداری خرج کردن اسناد (چک و...)

 

عنوان	بدهکار	بستانکار
حساب شخص مربوطه (گیرنده چک)	**
اسناد دریافتنی		**

 

پ: ثبت حسابداری سر حساب گذاشتن اسناد (چک و…)

اگر چکی که از مشتری گرفته‌اید را برای وصول (گرفتن پول) به بانک بسپارید، باید در دفتر روزنامه این انتقال را ثبت کنید.

عنوان	بدهکار	بستانکار
اسناد در جریان وصول	**
اسناد دریافتنی		**

 

ج: ثبت حسابداری اسناد برگشت خورده (چک برگشت خورده و…)

عنوان	بدهکار	بستانکار
حساب دریافتنی - شخص مربوطه	**
اسناد دریافتنی		**

 

اگر چکی که قبلاً به عنوان دریافتنی ثبت شده بود و به بانک داده بودید، برگشت بخورد (پول آن واریز نشود)، باید در دفتر روزنامه این مورد را ثبت کنیم که طلب ما دوباره به حالت قبل برگردد.

در حسابداری، این ثبت معمولاً به معنای بدهکار کردن حساب اسناد/حساب‌های دریافتنی (طرف مقابل چک) و بستانکار کردن حساب بانک است، تا تأثیر ثبت قبلی که پول به بانک آمده بود، خنثی شود و مجدداً طلب از مشتری ثبت گردد.

عنوان	بدهکار	بستانکار
حساب دریافتنی - شخص مربوطه	**
اسناد در جریان وصول		**

 

نقش اسناد دریافتنی در گزارشگری مالی

در حسابداری، اسناد دریافتنی جزو دارایی‌های شرکت محسوب می‌شود و باید در ترازنامه یا صورت وضعیت مالی گزارش گردد. این اسناد بسته به مدت زمان سررسید، در بخش دارایی‌های جاری یا دارایی‌های غیرجاری نمایش داده می‌شوند.

انواع اسناد دریافتنی از نظر زمان سررسید

🔶اسناد دریافتنی کوتاه ‌مدت: اگر موعد پرداخت سند (مثلاً چک، سفته یا برات) یک سال یا کمتر باشد، در دسته اسناد دریافتنی کوتاه‌ مدت قرار می‌گیرد.

🔶 اسناد دریافتنی بلند مدت: اگر زمان سررسید بیش از یک سال باشد، به عنوان اسناد دریافتنی بلند مدت شناخته می‌شود.

لازم است بدانید که حساب اسناد دریافتنی، یک حساب دائمی است؛ یعنی مانده آن در پایان سال مالی بسته می‌شود و به دوره مالی بعد منتقل خواهد شد.

منظور از اسناد پرداختنی چیست؟

اسناد پرداختنی به نوشته‌هایی گفته می‌شود که شرکت یا واحد تجاری بر اساس آن‌ها متعهد می‌شود در زمان مشخصی بدهی خود را به بستانکاران (مانند فروشندگان یا تأمین‌کنندگان) پرداخت کند. این اسناد می‌توانند شامل چک، سفته یا برات باشند. ماهیت حساب اسناد پرداختنی بستانکار است، زیرا بیانگر تعهدات مالی شرکت در برابر دیگران است و جزو بدهی‌های شرکت به شمار می‌آید.

تفاوت حساب پرداختنی و اسناد پرداختنی

در حسابداری، فرق میان حساب پرداختنی و اسناد پرداختنی در وجود یا نبود سند رسمی است:

🔶اگر بدهی شرکت به دیگران با اسنادی مانند چک، سفته یا برات مشخص شده باشد، باید در حساب اسناد پرداختنی ثبت شود.

🔶اما اگر بدهی شرکت بر اساس توافق یا فاکتور ساده باشد و هیچ سند رسمی نداشته باشد، باید در حساب پرداختنی ثبت گردد.

ثبت درست این دو نوع حساب باعث می‌شود وضعیت دارایی‌ها و بدهی‌ها در گزارش‌های مالی دقیق‌تر منعکس شود. این موضوع برای مدیران مالی، حسابداران و سرمایه‌گذاران اهمیت زیادی دارد، چون تصویر واقعی‌تری از سلامت مالی شرکت ارائه می‌دهد.

ثبت حسابداری اسناد پرداختنی

الف: ثبت حسابداری پرداخت اسناد (چک و…)

هرگاه بابت بدهی خودمان، چکی، سفته یا براتی به طلبکار بدهیم، باید این پرداخت را در دفتر روزنامه ثبت کنیم.

عنوان	بدهکار	بستانکار
حساب مربوطه (خرید و…)	**
حساب پرداختنی - شخص مربوطه		**

 

عنوان	بدهکار	بستانکار
حساب پرداختنی- شخص مربوطه	**
اسناد پرداختنی		**

 

 

اسناد پرداختنی و نقش آن در گزارش مالی شرکت

اسناد پرداختنی بخشی از بدهی‌های شرکت محسوب می‌شود و در گزارش مالی اصلی، یعنی ترازنامه، باید گزارش شود. محل نمایش این بدهی‌ها در قسمت بدهی‌های جاری یا بدهی‌های غیرجاری است که این بستگی به زمان سررسید سند دارد.

دسته ‌بندی اسناد پرداختنی بر اساس زمان سررسید

برای گزارش‌دهی دقیق، اسناد پرداختنی به دو دسته اصلی تقسیم می‌شوند:

1. اسناد پرداختنی کوتاه ‌مدت: اگر زمان پرداخت سند (چک، سفته یا برات) یک سال یا کمتر باشد، این سند به عنوان بدهی کوتاه‌ مدت در نظر گرفته می‌شود.
2. اسناد پرداختنی بلندمدت: اگر زمان سررسید سند بیشتر از یک سال طول بکشد، این بدهی در بخش اسناد پرداختنی بلند مدت طبقه‌بندی می‌شود.

این حساب، مانند سایر حساب‌های ترازنامه‌ای، یک حساب دائمی است؛ یعنی مبلغ باقی‌مانده از آن در پایان سال مالی بسته نشده و به سال مالی بعد منتقل می‌گردد تا تعهدات باقی‌مانده شرکت مشخص باشد.

تفاوت کلیدی: اسناد دریافتنی در مقابل اسناد پرداختنی

بزرگ‌ترین تفاوت این دو حساب در جریان پول است:

🔶اسناد دریافتنی: زمانی به وجود می‌آید که ما چکی را دریافت می‌کنیم و این یعنی در آینده مبلغی را از دیگران طلبکار هستیم و دریافت خواهیم کرد. (دارایی)

🔶اسناد پرداختنی: زمانی ثبت می‌شود که ما چکی صادر می‌کنیم و به دیگران می‌دهیم. این یعنی در آینده مبلغی را باید به دیگران بپردازیم. (بدهی)

به زبان ساده، اگر سندی به دست شما رسید و قرار است پول بگیرید، دریافتنی است؛ اگر سندی را امضا کردید و قرار است پول بدهید، پرداختنی است.

معرفی دوره حسابداری مالی پایه

آیا می‌خواهید کنترل کامل امور مالی کسب‌وکارتان را به دست بگیرید و دیگر نگران پیچیدگی‌های اعداد و ارقام نباشید؟ دوره حسابداری مالی پایه شما را از صفر تا صد با مفاهیم اصلی آشنا می‌کند. این دوره بر مبنای اصول ساده و کاربردی طراحی شده تا بیاموزید چگونه زبان پول شرکت خود را بخوانید. مهم‌ترین بخش این آموزش، درک درست از اسناد دریافتنی (پولی که طلبکارید) و اسناد پرداختنی (بدهی‌های تضمین‌شده) است؛ این دو اهرم، تعیین‌کننده نقدینگی روزانه و سلامت بلند مدت شما هستند. با یادگیری این مبانی، دیگر هیچ فاکتور یا سفته‌ای شما را غافلگیر نخواهد کرد.

در این دوره، شما نه تنها یاد می‌گیرید که چگونه ثبت‌های حسابداری را به درستی انجام دهید، بلکه می‌فهمید که چرا گزارش‌ها به شکل خاصی تنظیم می‌شوند. تمرکز ویژه ما بر تفکیک معاملات تجاری و غیرتجاری و نحوه ثبت دقیق مطالبات و دیون است. این دانش به شما کمک می‌کند تا با اعتماد به ‌نفس، گزارش‌های مالی شرکت را تحلیل کرده و تصمیمات هوشمندانه‌تری برای رشد و کاهش ریسک اتخاذ کنید. این دوره، اولین و محکم‌ترین قدم شما برای تبدیل شدن به یک مدیر مالی آگاه است.

نتیجه‌گیری در دنیای تجارت، اسناد دریافتنی (مانند چک‌های مشتریان) و اسناد پرداختنی (مانند چک‌های ما به تأمین‌کنندگان) ستون‌های اصلی مدیریت نقدینگی هستند. اسناد دریافتنی دارایی محسوب می‌شوند؛ حفظ دقت در ثبت آن‌ها، از وصول به‌ موقع اطمینان می‌دهد. در مقابل، اسناد پرداختنی تعهدات ما هستند که باید به درستی پیگیری شوند تا اعتبار تجاری حفظ شود. تمایز قائل شدن بین طلب ساده و سند رسمی (چک یا سفته) برای گزارشگری شفاف حیاتی است.   ثبت دقیق، به ویژه در رخدادهایی مثل برگشت خوردن چک یا تسویه سند، شفافیت مالی را تضمین کرده و از بروز مشکلات قانونی و مالی در آینده جلوگیری می‌کند. مدیریت صحیح این اسناد، سنگ بنای ثبات و توسعه پایدار هر کسب‌وکاری است.